Na een keer uitstel zijn we zover. De auto van Monique heeft alle zwemvesten van de club, plus wat nog particulier voorhanden was, in de achterbak. Op naar Muiden. Naar de Koninklijke Nederlandse Zeil & Roeivereniging. Waar we het coastal roeien gaan proeven. Maar eerst een stukje rijden over de snelweg. Het voorzetsel snel kan inmiddels wel verwijderd worden, we raken gelijk in de file door wegwerkzaamheden, en dan wil politiek Nederland ons nog in 130km doen geloven. 
Tot slot geraken we toch mooi op tijd bij de club, waar we zonder pasje direct het bescheiden terrein op kunnen en Ine Bastiaans, met Maastrichtse roots, ons verwelkomt. Op zoek naar mijn lunchpakket blijkt dat dat nog in Bemelen ligt, maar Hans ziet mijn nood en biedt mij een boterham aan. Een verzwakte mederoeier is het laatste wat je je wenst. Maar dan komt er ook nog koffie met vla. De organisatie had onze auto volgeladen met vla, wetende dat in Muiden geen goede bakkers zijn, en dat je zo de koninklijke gelijk voor je weet te winnen. In de hal van het verenigingsgebouw hangen platen waarop de ereleden vermeld zijn. Het koninklijke is niet van de lucht. Het is daarom dat we misschien dachten dat de uitvaller Bert vervangen zou worden door prinses Amalia, maar Berthe was gelukkig bereid in te springen.
Het zijn joekels van boten. Onze boot doet denken aan een soepbord, maar dan langer. Een middenvorm gelijk een gladde boot met brede vleugels met korte riggers. Niet aan de achterzijde open zoals ik dacht, maar met zelflozende klepgaten in de bodem om buiswater te lossen. We rijden ze op tweewielige karretjes onder een oud afdak uit en rechtstreeks naar een kleine steiger waar we ze op de kop ervan, het water in laten glijden.
Direct links van ons ligt het koninklijke jacht de Groene Draak te glimmen, aan de overkant slot Muiden. Onze eerste haaltjes geven direct vertrouwen. Onze vier boten worden gestuurd door oudere dames van de vereniging. Met geluidversterkte, rustgevende stemmen. Bovendien begeleidt ons een Rib motorboot met overmaatse buitenboord motor die ons in de gaten houdt en waar we nog veel plezier van krijgen. We mogen kiezen, maar onze zwemvesten blijven in de auto. Achter de stuur ligt immers een heel pak reddingsvesten, meer meenemen heeft geen zin. (hoe bij een calamiteit deze vesten rond de roeiers moeten komen blijft onbesproken)
Zodra we buiten de havenkom zijn merken we golfslag. De dagen ervoor heeft het flink gespookt en we waren bang dat het evenement misschien weer gecanceld zou worden. Maar nu is het rustig, dat wil zeggen, golven die we aan kunnen. Wat niet wil zeggen dat ik niet nat word. Na enkele minuten buitengaats treft ons een boeggolf die gelijk mijn outfit doordrenkt. We worden vanuit de Rib gefotografeerd en gefilmd. Omdat het beeld waarschijnlijk niet spannend uitziet gaat de Rib meermaals vol gas langs ons door. Dat geeft gelijk een heel ander beeld en we beginnen het coastal roeien te begrijpen. We gaan ook niet naar Pampus zoals beloofd. De wind wakkert aan, schuimkoppen verschijnen en we gaan richting Amsterdam. Dat gebied is voor ons immers ook nieuw. We krijgen opvallend weinig aanwijzingen van de stuur, haar rustige stem geeft zekerheid. De welgemeende adviezen zoals die veel in de meermans boten in Maastricht worden gegeven, blijven achterwegen. Volg de slag is het advies, en daar hebben we onze handen vol aan. Wanneer we achter een opgespoten eiland weer in de wind en golven terechtkomen, lagerwal, treffen ons de golven massief. Ze komen van opzjj, de boot slingert geweldig en onze bladen slaan af en toe in de lucht, wat, zoals we weten, de stabiliteit niet ten goede komt. Dat is het moment dat de stuur ons adviseert te diepen. Nooit gedacht de Obelix haal nog eens geadviseerd te krijgen. Maar het hielp wel. Het zijn echt super moeizame meters. Het lijkt of we niet vooruit komen. De stuurvrouw zit wijdbeens opdat ze niet uit de boot kiepert, en weet de kalmte in de boot te houden. We bijten door. De afstand die we nog moeten stelt niets voor, we kruipen vooruit, dit is coastal roeien op zijn hardst. We moeten het vaker doen. Meer oefenen. Achteraf zouden we 12km geroeid hebben en was de wind 4 bf met uitschieters naar 5….
Het was geweldig om mee te maken,
Jo Houben
